Het gevoel dat je wilt delen

In november 2000 bestaat de Katholieke Radio Omroep 75 jaar en om duidelijk te maken dat de zuil nog springlevend en helemaal van deze tijd is wordt de onbegrijpelijk moderne reclamecampagne Het gevoel dat je wilt delen gestart. Helemaal hip. De vloek van de bejaarde die wil laten zien er nog helemaal bij te horen.

De campagne brengt enig beschaafd bloot, in de vorm van een wat ongemakkelijk kijkende deerne die een moddervette baby in de nabijheid van haar tamelijk maagdelijke borst duldt. Dat wordt in paginagrote krantenpagina's uitgevent. En groot is dan nog echt groot, want kranten waren nog niet tot halfformaat ingekrompen. Daarnaast was er ook televisiereclame, in de vorm van impressionistische filmpjes als deze.

Ach ja, vroeger was de wereld begrijpelijk en gezellig. Als er grenzen verlegd werden, dan was het millimeterwerk. Toch herinner ik me een zich feministisch noemend jong journalistenmeisje dat in een soort van beschouwing probeerde uit te leggen dat de katholieken met hun campagne het pad waren opgegaan van de bagatellisering en het salonfähig maken van kinderporno. De argumenten waren ontroerend in hun onbegrijpelijkheid.

Ook mij ontroerde de maagd, en dat leverde in december 2000 de volgende, in amfibrachyse versvoet gestelde bekentenis:

MODERNE DEVOTIE

Als Paulus op weg naar Damascus, beschenen

Door louterend licht. Uit uw stralende ogen,

Vertwijfeld ten hemel gericht, bloedt een wonde

Van schuldig verdriet. Mijn geloof, deels verdwenen,

Keert hunkerend weer. En mijn hart, vaak bedrogen,

Herkent uw oprechtheid en draalt geen seconde.

Mariaverering, zo lang uit de mode.

Nu eindelijk kan het: ik miste het node.

Prelatengeprevel, ik wil het niet horen.

Het kan mij niet boeien: die stoffige kerken

Waar grijze bejaarden het woord celebreren.

Uw frisse gestalte kan echter bekoren.

U schenkt mij de kracht mijn geloof te versterken.

Gestrekt op de grond u devoot te vereren.

Gelovig genieten, voor eeuwen verboden.

De tijdgeest vereist het, maakt mensen tot goden.

Gevoel van jewelste: moderne devotie

Verlost uit de ketens van kerk en traditie

En fris opgetuigd in de smaak van het heden.

Ik wil u aanbidden. De paus heeft geen notie

Hoe ik u vereer. Van mijn felle ambitie

Mijn ogen te richten, uw hof te betreden.

Moderne devotie, een mens kan niet zonder.

De maagd is herboren, het lijkt wel een wonder.

Het woord 'prelatengeprevel' vond ik indertijd wel aardig gevonden. Het motto 'moderne devotie' was daarentegen weer een enigszins ongepaste knipoog naar een heel serieuze en stichtelijke middeleeuwse katholiek spirituele beweging.

Stichtelijkheid, laten we het daar op houden, is niet mijn grootste deugd. Maar of de paus geen notie heeft, daarop valt op de grens van 2013 en 2014 vermoedelijk het een en ander af te dingen. Onze nieuwe paus is in zijn simpele authenticiteit gelukkig vele malen inspirerender dan de KRO in alle gelikte reclamecampagnes bij elkaar.