Leven

En praat er niet meer over. Maar besluit
Om wat onzegbaar is te accepteren
Als leven dat te leven is. Te leren
Dat is wat is, niet nader aangeduid

Een streling van de huid gelijk. Zoals geluid

Zich oplost in de lucht, zal alle keren
Dat aarzeling het voelen remt je leren
Dat leven leven is. En daarmee uit!

Vertrouw het lichaam, laat het lichaam voelen

Een tinteling gelijk, een warme zucht
Laat zacht het zoete welbehagen woelen

De hemel lijkt een vogel in haar vlucht

Zo vast als jij de aarde zou bedoelen
Voor haar is geen verschil van grond en lucht

En wees dus niet beducht

Dat je geen grond meer voelt. Maar laat het leven
Zijn gang maar gaan, van alle plicht ontheven

Verhaaltjesverteller

In de bundel Wat dichten is heb ik de dichter een verhaaltjesverteller genoemd. Verhaaltjes kunnen over van alles gaan. Dit is een verhaaltje over een mogelijke toekomst voor mezelf. Wat kan een mens toch mild worden met het klimmen der jaren!


Ga ik een beetje in de toekomst kijken
Zie ik me in een soort van opa-rol
Een leuke opa ook, niets is te dol
Het kleine grut onder de kin te strijken

Want het zijn schatjes hoor, zoals zal blijken

Ze zijn zo lief, een aai over de bol
En lachen maar. Zo leuk, je schiet haast vol
Dat ze zo veel ook op hun oma lijken!

En nooit gehuil en geen gemor, wel nee!

Maar altijd zin in spelletjes, en zingen
Nog mooi en zuiver ook, ho la di jee

En schattig hoe ze buitelen en springen

In mooie zomerdagen bij de zee
En lachend zich in duizend bochten wringen

Ja, dat zijn leuke dingen

Want het is ook nog altijd zonnig dan
En daar geniet ik vast weer extra van

Wat dichten is

Een aantal jaar geleden, om precies te zijn in oktober 2003, bracht ik een kleine bundel uit waarin ik mijn opvattingen over dichten door middel van zes staartsonnetten formuleerde.

Voor wie wil weten hoe ik tegenover dichten sta is het nog steeds een handzaam bundeltje. Je kunt het vinden op http://heytkock.home.xs4all.nl/wdisp.htm (als HTML) en in PDF-formaat op   http://heytkock.home.xs4all.nl/bundels_bestanden/Bundel%20Wat%20dichten%20is.pdf.

Om mijzelf te citeren:

En dit is dichten niet

En dit is dichten niet: geen egotrippend voelen

Geen vaag gebazel in een onbegrepen taal
Geen allerindividueelste leverkwaal
Geen dronkenschappelijk de eigen ziel doorwoelen

Geen zoektocht naar hetgeen de dichter moet bedoelen

Geen losse woordenbrij en geen orakeltaal
Geen zwelgend woordenkunstig laatste avondmaal
Geen flauw excuus om ongerijmd de drift te koelen

Nee, licht en helder moet altijd het dichten zijn

Het is geen kunst diepzinnigheid te simuleren
Hermetisch zwatelen bewijst geen zielenpijn

Sublieme wartaal om het volk te imponeren

Het puberaal talent van duister zwart chagrijn
Dit alles dient een dichter niet te cultiveren

Dit is wat hij moet leren:

Te schrijven in een taal die iedereen verstaat

Een taal van vloeiend metrum, ritme, rijm en maat